الگوي تخته شیرجه

الگوي تخته شیرجه

برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.

زیر مجموعه ها

کاربران برتر هفته

سوالات متداول

معنی کلمه تخته

معنی واژه تخته

اطلاعات بیشتر واژه
واژه	تخته
معادل ابجد	1405
تعداد حروف	4
تلفظ	taxte
مرتبط با	ورزش
نقش دستوری	اسم
ترکیب	(اسم)
مختصات	(تَ تِ) (اِ.)
آواشناسی	taxte
الگوی تکیه	WS
شمارگان هجا	2
منبع	واژه‌های مصوّب فرهنگستان
نمایش تصویر	معنی تخته

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

معنی ← تخته‌فنر
مترادف 1- چوب 2- لوح 3- صفحه، ورق 4- طاقه، عدد، قطعه 5- تابوت
انگلیسی board, plank, lumber, tablet, shield, ledger, sheet, stock
عربی مجلس، طاولة، لوح خشبي، مائدة، حافة، جانب، منصة المحكمة، كرتون ورق مقوى، لجنة، لوحة إعلانات، وجبة، ركب السفينة أو القطار، كسا بالواح خشبية، قدم الطعام، ركب متن السقينة، كسا بألواح خشبية، تناول طعامه، دنا من السفينة ليهاجمها
مرتبط تابلو، هيئت مدیره، اغذیه، میز غذا، غذای روی میز، قسمتی از برنامه، قسمت، واحد، تخته میز و پیشخوان مهمانخانه، الوار، تیربریده، قرص، لوحه، ورقه، سپر، حفاظ، پوشش، حامی، پوشش محافظ، دفتر کل، سنگ پهن روی گور، ملافه، پهنه، موجودی، در انبار، سهم، قنداق، سرمایه

مطالب مرتبط

تخته رنگ

صفحه ای پهن و نازک که هنرمند رنگ‌هایش را بر روی آن می‌گستراند و سوراخی در آن برای گذراندن انگشت شست تعبیه شده است

تخته سنگ

قطعه سنگی با قطر بیشتر از 256 میلی‌متر

تخته برف

نوعی برف‌سُرۀ کوتاه و پهن که هر دو پا به شکل اریب بر روی آن قرار می‌گیرد

تخته فنر

تخته‌ای مسطح و ارتجاعی که از یک سمت ثابت شده است و برای شیرجه ‌زدن به کار می‌رود متـ . تخته

طبلواره‌ای کوچک الگوي تخته شیرجه و مستطیل‌شکل با منشأ چینی که امروزه در سازگان/ ارکستر سمفونیک از آن استفاده می‌شود

جعبه لام تا کام

لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید.
لیست کلید های میانبر

تبلیغات توضیحی

اقتصاد رفتاری بررسی روشهای تاثیرگذار بر رفتار کاربران
مردم همیشه به دنبال چیزهایی هستند که نمیتونن اونارو داشته باشن، و با به سادگی نمیتونن اون رو به دست بیارن.

آموزش شیرجه

در این بخش استفاده از تخته فنر شیرجه و جدا شدن شیرجه های رو به آب (Forward Dives ) که از مهم ترین و حساس ترین بخش هر شیرجه است را در اختیار شما قرار می دهیم؛ امید است مورد توجه و استفاده تمام شیرجه روندگان ومربیان قرار گیرد:

جدا شدن برای شیرجه های رو به آب

تمام اثر و نتیجه پرش و حرکت برای شروع پرش رو به آب در مرحله گام برداشتن شکل می گیرد که باید در حالت روان و موزون در یک سطح صاف انجام گیرد.

شیرجه روندگان در تمام حرکات خود به پرش هر دل و جدا شدن بعدی با ارتفاع عالی و تعادل خوب نیاز دارند و این نیاز زمانی میسر می شود که راهنمایی شوند و بکوشند که یک گام برداشتن و نزدیک شدن به حالت پرش خوب داشته باشند؛ تا بتوانند پرش هر دل خوب؛ پرش نهایی و در نتیجه اجرای یک شیرجه خوب را داشته باشند.

شیرجه روندگان باید نکات زیر را رعایت کنند:

1- استفاده از یک سرعت مناسب و ملایم

2- اندازه قدمها و هر دل باید به نسبت سن، قد و جنسیت شیرجه رو اندازه گیری و تصمیم گیری شود.

3- برطرف کردن حرکات غیر ضروری و برقراری استحکام و یک الگوی مناسب و هماهنگ بین دستها و پاها.

4- گام برداشتن و به کار بستن نیروهای لازم در روی تخته در حالتی که سطح تخته صاف و بدون حرکت است.

برای هر قسمت از گام برداشتن و دپار، شیرجه رو باید راهنمایی شود و بداند که این قسمت ها به صورت پیوسته و مستمر انجام گیرد و نتیجه ای که از این به وجود می آید جذاب، موثر و ترکیب کارآمدی از حرکات می باشد؛ جدا شدن رو به آب در شکل 3.3 از قسمت a تا g آمده است.

برای آگاهی بیشتر به شکل قسمت های مختلف جدا شدن رو به آب و توضیحات داده شده،مراجعه شود.

جدا شدن رو به آب

تعداد و سرعت قدمها

شیرجه روندگان معمولا برای انجام شیرجه های با دور خیز از سه، چهار یا پنج قدم استفاده می کنند؛ ولی توصیه ما به آنها چهار یا پنج قدم برای جدا شدن می باشد به دلیل آنکه چهار یا پنج قدم، استحکام بیشتر و ریتم زیباتری را قبل از اجرای سریع و قدرتمند؛ قدم ما قبل آخر به شیرجه رو می دهد.

شیرجه روهای مبتدی سه قدم بر می دارند و در قدم آخر هر دل را سریع و با عجله انجام می دهند.

در مورد تعداد گام ها دو اصل مهم را همیشه باید در نظر داشت:

1- شیرجه رو حرکت دپار را با کدام پا آغاز می کند.

2- شیرجه رو از کدام پا برای پای هر دل استفاده می کند ( پایی که برای تعادل بالا می آید) اگر شیرجه رو از همان پایی که حرکت را شروع کرده است برای پای هر دل استفاده کند، یعنی اگر به طور مثال حرکت دپار را با پای راست آغاز کند و طوری عادت کرده باشد که پای هر دل را هم با پای راست بالا بیاورد، آن شیرجه رونده ایست که باید دپار خود را چهار قدم راه رفتن به پایان برساند.

حال اگر شیرجه رو از یک پا برای شروع دپار و از پای دیگر برای هر دل استفاده نماید. در دپار باید از سه یا پنج گام استفاده کند. دلیلی که برای این مثال وجود دارد این است که زمانی که یک پا، هم برای شروع حرکت دپار و هم برای پای هر دل استفاده می شود هر دل فقط زمانی اتفاق می افتد که شما فقط یا دو گام و یا چهار گام بردارید و کلا باید تعداد قدمها زوج باشد. و زمانی که یک پا برای شروع حرکت دپار و پای دیگر برای هر دل به کار گرفته شود. هر دل شما بعد از سه یا پنج گام اتفاق می افتد و تعداد قدمها نیز باید فرد باشد. بنابراین بهتر این است که تعداد گامهایی که باید برداشته شود بر اساس آنچه که با توجه به پای آغازین وپای هر دل بهتر احساس می شود تعیین شود.

سرعت قدمها لازم است به گونه ای تعدیل شود که شیرجه رو، نه حرکت شدید و سرعتی داشته باشد ( یورشی) و نه کمبود پیوستگی داشته باشد که منجر به خراب شدن دپار شود.

آزمایش با سرعتهای مختلف که به وسیله دستگاه مترونیوم، اندازه گیری شده اند نشان داده است که در سرعت 75 یا 90 ضربان در دقیقه گام برداشتن برای دپار به بهترین صورت انجام می گیرد که البته به جنسیت، اندازه جثه و گامهای شیرجه رو بستگی دارد.

در هنگام انجام فرایند جدا شدن و دپار با سرعتهای مختلف؛ شیرجه رو مربی می تواند سرعتی را که برای شخص بهترین است را تعیین کنند.به طور وضوح سرعت 75 تا 90 ضربان در دقیقه، سرعتی است که شما باید به عنوان پایه و نقطه آغازین در نظر بگیرید و هر شیرجه رو، ریتم مناسب خودش را خواهد داشت، اما اگر ریتم 50 یا 120 ضربه در دقیقه باشد، ممکن است اثر نهایی خوبی نداشته باشد.

راه رفتن برای جدا شدن (دپار)

زمانی که شیرجه رو یا مربی طراحی یک جدا شدن رو به آب را با اطلاعات کمی یا بدون هیچ دانسته و اطلاعاتی انجام دهند نتیجه ها به شدت متمایزند.

اندازه گیری های فیزیکی معینی که با فرمول به دست آمده می توانند مورد استفاده قرار گیرند تا یک جدا شدن خیلی خوب را ایجاد کند. با این دیدگاه به عنوان نقطه شروع، مربی و شیرجه رو می توانند بعد از آن تغییراتی را ایجاد کنند که با احتیاجات شخصی شیرجه رو مطابقت داشته باشد.

در اینجا به سه اندازه گیری شیرجه رو برای شروع آموزش احتیاج دارید:

1- فاصله از انتهای کاسه زانو تا زمین

3- ارتفاع قد در حالت ایستاده

اندازه گیری طول کف پا و قد در حالت ایستاده مشکل نیست، ولی اندازه گیری فاصله از کشکک زانو تا زمین نیاز به راهنمایی دارد.شیرجه رو بدون کفش با پاهای صاف باید بایستد و از طرف مقابل زانو با استفاده از انگشت اشاره انتهای کشکک زانو را احساس کنید. انگشت را مستقیم روی زانو نگه دارید و فاصله از آن نقطه تا زمین را اندازه بگیرید.

این فاصله را به طول کف پا اضافه کنید و در نتیجه طول قدم پایه به دست می آید.

سپس اندازه قدم الگوي تخته شیرجه ها و قدم هر دل را به صورت زیر محاسبه نمایید:

قدم اول = 90 درصد طول قدم پایه ( به نزدیک ترین نیم سانتیمتر رند کنید)

قدمهای میانی= طول قدم پایه ( فاصله از زانو تا زمین+ طول کف پا )

قدم ماقبل آخر ( قدم قبل از هر دل ) = الگوي تخته شیرجه 60 درصد ارتفاع قد شیرجه رو( تا 5/0 سانتیمتر بیشتر یا کمتر رند کنید)

قدم آخر= 80 درصد طول قدم پایه

از نوک تخته شروع کنید و ترتیب گام برداشتن و دپار را روی تخته فنری یا روی زمین علامت گذاری کنید و سپس تمرین راه رفتن برای جدا شدن را انجام دهید.

زمانی که شیرجه رو این تمرین را انجام می دهد زمان کافی به او بدهید تا بتواند تنظیماتی را که لازم است انجام دهد و سختی زیادی را متحمل نشود.

قانون اصلی اینجاست که دپار عملکرد اندازه گیری های آناتومیک معینی است با تنظیمات در نواحی مختلف برای دلایل ویژه که هر کدام باید در جای خودش انجام شود.

شیرجه رو باید قدم اول را با کمترین چرخش وکوتاهتر نسبت به رقمهای میانی انجام دهد؛ زیرا شیرجه رو قدم اول را با پاهای جفت ونزدیک به هم شروع می کند و بقیه قدمها از پشت بدن شروع می شود.

بنابراین قدم اول؛ به عنوان 90 درصد طول قدم پایه محاسبه شده است.

آخرین قدم قبل از هر دل تندتر و قوی تر از قدم های میانی انجام می شود، بنابراین برای اصلاح آن، طول بیشتری در نظر گرفته شده است. مشاهده و آزمایش با شیرجه روهای زیاد با اندازه های مختلف نشان داده است که قدم هر دل 80 درصد طول قدمهای اصلی می باشد و سرعت حرکت افقی لازم را تا انتهای تخته تامین می کند.

اگر هر دل به اندازه کافی بلند نباشد، سرعت رو به جلو زیاد شده و شیرجه روبه سمت بالا نمی رود.

برای توضیح بیشتر طول قدم اول، قدمهای میانی، قدم ماقبل آخر و قدم آخر یک یک شیرجه رونده با قد 160 سانتی متر را با شکل برای شما نمایش می دهیم ( جدول انتهای مطلب)

فرمول دپار کشیده شده روی تخته شیرجه در حین راه رفتن تا آخر قدم، پاها نباید به تخته ضربه بزند، اول پاشنه و بعد پنجه روی تخته قرار می گیرد و یا به طور کامل پا روی تخته قرار می گیرد که این دو روش به شیرجه رو اجازه می دهد که وزن بدن را با پایی که تخته را فشار می دهد به تخته منتقل کند و در هر دل تعادل بهتری داشته باشد.

اما اگر شیرجه رو در هنگام راه رفتن، اول پنجه را روی تخته قرار دهد، این باعث می شود که وزن بدن، بدن را به سمت جلو هدایت کند و تکیه گاه در هر دل به سمت عقب افتد.چرخش دستها و زمان بندی قدم ها

برای اینکه شیرجه روبه ریتم تنظیم زمان و سرعت برسد، استفاده از دستها در دپار خیلی مهم است،همینطور برای افزایش مقدار پرش و تعادل در هر دل استفاده از چرخش دست لازم است. با پیشرفت ساده و کوتاهی در تنظیم سرعت و زمان چرخش دستها همراه با قدمها شیرجه رو می تواند الگوی حرکتی یکنواخت را فرا بگیرد و تکرار کند.

غیر از دستها در قدم اول دستها به سمت جلو می آیند، در دپار چهار قدمی در قدم دوم دستها جلو می آیند و در دپار پنج قدمی در قدم سو دستها حرکت می کنند. عامل اصلی در همه دپارها و کلا جدا شدنها، ارتباط حرکت پاها با نقطه ای است که دستها شروع به حرکت به سمت جلو می کنند. شیرجه روندگان می توانند قانون اصلی زمان بندی ( تنظیم سرعت و زمان) را از روش دپار چهار قدمی که در زیر شرح داده شده است یاد گرفته و با خود مقایسه نمایند. در دپار چهار قدمی، در ابتدا به صورت معمولی در کنار بدن قرار دارند و طی قدم اول به صورت آویزان هستند.

در قدم دوم در لحظه ای که پاشنه پا با تخته تماس می گیرد، بازوها به سمت جلو حرکت می کنند، در این حالت یکی از پاها در جلوی بدن قرار دارد البته باز هم به ظاهر شیرجه رو بستگی دارد.در قدم سوم زمانی که پاشنه پا با تخته تماس گرفت؛ بازوها به سمت عقب حرکت کرده در حالتی که کف دستها رو به عقب قرار می گیرند و یکی از پاها در پشت بدن قرار دارد( پای دیگر زیر بدن قرار دارد)

در آخرین قدم قبل از اینکه پا روی تخته قرار گیرد؛ شیرجه رو باید حرکت دستها را از پشت بدن با بازوهایی که شروع به آخرین حرکت به سمت جلو و بالا ( هر دل) می کنند تمام کند.

برای شیرجه روندگان خیلی مهم است که در قدم های دوم و سوم در زمانی که در حال راه رفتن هستند، دستها را کوتاه به جلو و عقب ببرند و از حرکات اضافی پرهیز کرده و دستها را زیاد به بالا یا به پشت نبرند.

اگر در حین راه رفتن حرکت دستها زیاد باشد؛ ریتم دپار به هم می خورد، دستها با حالت تردید عمل می کنند و شیرجه رو زود به هر دل می رسد که این سبب ارتفاع ضعیف در هر دل می شود.

دستها باید با تاخیر و دقت شروع به حرکت کنند و به موقع در پشت بدن قرار گیرند تا سرعت لازم را برای حرکت سریع دستها به سمت جلو و عقب در طی قدم چهارم و فشار تخته در هر دل داشته باشیم.

اگر ریتم حرکت از ابتدا دچار در هم گسیختگی و بی دقتی باشد، تعادل ضعیف در زمان هر دل اتفاق می افتد ( اغلب این شل بودن و در هم گسیختگی در قسمت تکیه گاه اتفاق می افتد) در مرحله آخر، چرخش دستها به سمت جلو فقط زمانی اتفاق می افتد که پاها به تخته برخورد می کند و همچنین خیلی مهم است که دستها در هنگام هر دل به صورت صاف در بالای سر قرار گیرند، این کار کمک بزرگی به اجرای هر دل و دپار با ریتم خوب می کند.

در تمام مراحل چرخش دستها، عضلات کتف و استثنای عضله سه سر ( پشت بازو) باید کاملا شل و بدون انقباض باشند.

این عضله در پشت و بالای بازو قرار دارد و حالت نگه دارنده جریان ملایم چرخش دستها است و باعث می شود که در هنگام چرخش دست، آرنج کاملا صاف بماند و از خمیدگی آرنج جلوگیری کند.

در هنگام قدم چهارم خیلی مهم است که چرخش دستها به سمت جلو و بالا، شخص را آماده برای هر دل می کند. و در هنگام هر دل چرخش دستها برای فشار تخته به سمت پایین و جدا شدن کمک می کند. ترجمه و تدوین : مهرداد هجیر

طول قدم اول، قدمهای میانی، قدم ماقبل آخر و قدم آخر یک شیرجه رونده با قد 160 سانتی متر

شیرجه طلایی در آیندهوون/ صید دو طلا و یک نقره

کار نمایندگان شیرجه ایران در جام شیرجه سِنِت (آیندهوون) با مدال نقره ولی پور در روز آخر و مجموع دو طلا و یک نقره به پایان رسید.

به گزارش سرویس ورزشی برنا، چهارمین و آخرین روز جام شیرجه آیندهوون هلند تحت عنوان “جام شیرجه سِنِت” با حضور ملی پوشان ایران در ماده تخته یک متر انفرادی همراه شد. در این مسابقه مجتبی ولی‌پور و حمید کریمی به عنوان نفرات اول و ششم راهی مرحله فینال شدند. در فینال که شب گذشته (یکشنبه) برگزار شد مجتبی ولی پور با امتیاز ۳۷۳٫۳۰ به نشان نقره این ماده رسید. حمید کریمی دیگر فینالیست ایران در این ماده ۳۲۱٫۹۰ امتیاز گرفت و به عنوان چهارمی بسنده کرد.

این سومین مدال کاروان شیرجه ایران در هلند بود. پیش از این حمید کریمی و مجتبی ولی پور در ماده سه متر هماهنگ دونفره موفق به کسب نشان طلا شده بودند. شهنام نظرپور هم در سکوی ۱۰ متر دیگر طلای ایران را بدست آورد.

با این حساب این دوره مسابقات آماده سازی با دو طلا و یک نقره برای نمایندگان شیرجه ایران تمام شد. ملی پوشان امشب (دوشنبه) به تهران باز می‌گردند و خود را برای مرحله دوم لیگ شیرجه در ۲۳ بهمن ۱۳۹۴ آماده می کنند.

جام شیرجه آیندهوون (سِنِت) با حضور ٢٢۶ ورزشکار از ١٨ کشور در قالب ٣۶ تیم از چهارم تا هفتم فوریه ۲۰۱۶ (۱۵ تا ۱۸ بهمن ۱۳۹۴) برگزار شد. هدف کادر فنی از حضور شیرجه‌روهای ایران در این مسابقات، کسب آمادگی حداکثری ورزشکاران و محک زدن میزان آمادگی و انتخاب نفرات شایسته برای حضور در مسابقات انتخابی المپیک در شهر ریودوژانیرو بود. شیرجه روهای ایران برای حضور در مسابقات انتخابی سه‌شنبه (۲۷ بهمن ۱۳۹۴) تهران را به مقصد ریو ترک می کنند.

الگوي تخته شیرجه

در مطالب قبلی در مورد آموزش شنای معمولی و شنای کرال سینه مطالبی را ارائه دادیم . امروز در این پست قصد داریم بهترین روش شیرجه زدن در آب را بصورت تصویری و مرحله به مرحله به شما آموزش دهیم.

۱-مقدمه:

شيرجه زدن یکی از حرکت های زیبا در استارت شنا می باشد. شيرجه را هم با دورخيز كردن انجام ميدهند و هم بدون دورخيز. شيرجه يا از روی سكو انجام ميشود يا از تخته فنری. سكو دو نوع است: سكوی ۱۰ متری و سكوي ۵ متری. همچنين تخته فنری نيز ۲ نوع است: ۳ متری و ۱ متری. در کل شیرجه زدن مهارت و دقت بالایی را می طلبد. ورزشكاران رشته شيرجه چه از ارتفاع بلند شيرجه روند و چه از ارتفاع كوتاه جزء شجاعترين و هنرمندترين ورزشكاران به حساب مي‌آيند و هماهنگي عصب و عضله زيادي را نياز دارند چرا كه جهش آنان از سكوي ۱۰ متري انرژي كافي براي رسيدن به سرعت ۵۵ مايل در ساعت را در لحظه برخورد با سطح آب را فراهم مي‌كند.

انواع شيرجه عبارت است از: فرشته، شكسته، جمع باز، يك چرخ از جلو با يك پشتك، يك پشتك و نيم، شيرجه از عقب، يك مهتاب ، شيرجه موازنه، بالانس شيرجه، شيرجه های پيچ.

توی این پک فوق العاده، شنا رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! توی دو هفته یه شناگر حرفه ای شو و همه رو انگشت به دهان کن!

۲-فیلم آموزش ۳ نوع شیرجه متداول:

مطالعه این پست را از دست ندهید : چگونه شنا کنیم؟ آموزش تصویری شنا در ۱۳ گام و به سادگی آب خوردن!

۳-آموزش شیرجه چرخشی بصورت نوشتاری

در این قسمت شیرجه از پشت با چرخش نصفه را آموزش خواهیم دید. این شیرجه، اولین شیرجه چرخشی می باشد که شناگر باید بیاموزد و اجرای آن، خیلی سخت نیست و فقط کافی است چند بار تمرین کنید.

۱- به انتهای تخته شیرجه بروید و آب پشت سرتان را نگاه کنید و پشت به آب بایستید.

۲- سپس روی گره کف پاها (قسمت قبل از پاشنه پاها) بایستید.

۳- اگر شما تجربه زیادی در اجرای این حرکت ندارید و اولین دفعاتی که این شیرجه را تمرین می کنید، با بازوهای صاف روی سرتان شروع کرده و بازوها را به گوشهایتان نزدیک کنید.

با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه ۵ دقیقه گوش دادن، توی ۸۰ روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

۴- اکنون در حالی که زانوهایتان خمیده است بازوهایتان را کنار بدنتان بگیرید .

۵- در این مرحله باید همزمان بازوها را به پشت بالای گوشها چرخانده و به تخته فشار بیاورید. اگر روی تخته شیرجه غیر واقعی هستید؛ شما تمایل ندارید که مستقیم بالا بپرید؛ زیرا در راه پایین آمدن؛ به تخته برخورد خواهید کرد. چنانچه روی تخته شیرجه واقعی هستید؛ اگر مستقیما به بالا بپرید؛ بهترین تمرین است. تا می توانید در هوا بالا و حدود ۶۰ تا الگوي تخته شیرجه ۹۰ سانتی متر به عقب بپرید؛ (این حرکت بستگی به اندازه قدتان دارد).

۶- در این مرحله همزمان، سه انتخاب برای حالت بدنتان در هوا خواهید داشت: تا کردن؛ طوری که زانوهایتان محکم به سینه شما، تا شده است؛ سریع و قدرتمند؛ طوری که بدنتان در پهلو خم شده، شکل L تشکیل می دهد؛ و حالت دراز شدن؛ طوری که بدنتان کاملا راست است. دراز شدن، راحت ترین فرم برای چرخش است؛ اما در این حالت، بیشترین تلاش برای تکمیل حرکت نهایی، لازم است.

۷- به این نکته دقت داشته باشید که تا زمانی که شیرجه پشت را راحت انجام نمی دهید؛ برای انجام روش تا کردن و روش قدرتمند و سریع، تلاش نکنید. برای روش دراز شدن؛ وقتی در هوا هستید؛ به یکباره چانه خود را به سمت سینه، تا بزنید و روی کشش عضلات شکمی، تمرکز کنید. پشت خود را صاف کرده چون به پاهایتان برای رفتن به بالای سرتان، کمک می کند.

۸- تنها هنگامی شما آماده چرخش می باشید که کاملا عمودی ولی واژگون روی سطح آب هستید؛ . اگر چپ دست هستید؛ بازوی راست را پایین به طرف کپل چپ چسبانده، در حالی که بازوی چپ را مستقیم نگه داشته اید؛ وقتی بازویتان بچرخد؛ کپل خود را بچرخانید. اگر راست دست هستید؛ بازوی چپ را پایین به سمت کپل راست، بچسبانید؛ در حالی که بازوی راست خود را مستقیم؛ نگه داشته اید. مانند چپ دستان، کپل باید همزمان با بازوهایتان بچرخد تا چرخش شما کامل گردد.

۹- هم اکنون شما باید حرکات خود را طوری تصور کنید که انگار خودتان در روبرو ایستاده اید و تمام مراحل را به دقت مشاهده می کنید. می توانید عیب و ایراد حرکات خود را برطرف نمایید.

علاقمندان بخوانند : ۵ نکته بسیار مهم برای یادگیری و پیشرفت شنای کرال سینه (تصویری)

۴-خطرات احتمالی هنگام شيرجه رفتن:

۱- ورود بد به آب: معمولاً آسيب‌هاي كه در اثر برخورد ناشيانه با آب پيش مي‌آيد جدي و خطرناك نيست و ممكن است چند لحظه سوزش در بدن ايجاد شود ولي در مدت كوتاهي بر طرف مي‌شود. اگر پاها هنگام ورود به آب بيش از حد برگردد ويا زود تر از زمان لازم شيرجه رو بدنش را بطف بالا قوس دهد يعني قبل از اينكه بدنش كاملاً در آب فرو رودبطف سطح آب بيايد ممكن است ضربه شديدي به مهره كمرش وارد شود.

۲- برخورد به تخته يا سكوي پرش: به طور كلي صدماتي كه در اثر برخورد با تخته يا سكوي پرش پيش مي‌آيد، به ناحيه سر محدود مي‌شود واين مسئله اغلب شامل شيرجه‌هاي گروه مهتاب (تو) وفرنگي مي‌با شد كه به علت خطاي جدا شدن از سكو يا تخته پرش پيش مي‌آيد وگاهي بسيار جدي مي‌باشد اما به ندرت اتفاق مي‌افتد، در حال جراهت وارده بر سررا بايد جدي گرفت و درصدد معالجه پزشكي برآمد.

۳-فشار وارده به گوش‌ها: افرادي كه به زكام يا ناراحتي‌هاي گوش يا سرما خوردگي مبتلا هستند نبايد به عمق سه متري آب بروند چون ممكن است كه گوش داخلي دچار عفونت شده يا پرده صماخ گوش پاره شود. فشار آب همراه با عمق آب افزايش مي‌يابد به طوري كه سرعت افزايش آن براي هر فوت (۳٪متر) حركت به طرف پايين مي‌باشد.

۴- برخورد به كف استخر با عمق كم آب ويا اشياء زير آب: بزرگترين خطري كه افراد را در زمان شيرجه رفتن تهديد مي‌كند اين است كه از ناحيه سر با كف استخر يا اشياء زير آب در محل‌هايي كه شناخته شده نمي‌باشند، برخورد نمايد. اين مسئله در بسياري موارد موجب فلج نسبي به علت آسيب ديدگي نخاع ودر موارد شديد منجر به مرگ خواهد شد. البته چنين اتفاقي به ندرت براي شيرجه روندگان در مسابقات پيش مي‌آيد زيرا عمق آب با قوانين ومقررات رسمي مطابقت دارد.

۵- نکات دیگر

امروزه استارت از روی سكو به دو صورت انجام می شود يكی استارتی كه با گردش دست حول محور مفصل شانه بودن (چرخش دست ها) و ديگری استارتی است كه شناگر خم شده و با دست لبه سكو استارت را می گيرد. هر دو نوع اين استارت ها مورد استفاده شناگران و قهرمانان قرار مي گيرد. در آموزش استارت بايستی توجه داشت كه پس از شنيدن (بجای خود) شناگر به لبه جلوی سكو آمده و با پنجه پا لبه سكو را بگيرد در هر دو نوع استارت ذكر شده اين نكته بايستی رعايت شود، حتی در شيرجه های ساده زير اين كار از سر خوردن شيرجه رونده جلوگيری به عمل مي آورد. اين نكته در واقع بايستی در همان ابتدای آموزش پرش در آب آموزش داده شود. شناگر بداند پنجه های پا حالت گيرندگی دارد.

دو نوع استارت در شنا وجود دارد. ۱- استارت به روش گرفتن لبه استخر و ۲- استارت به روش چرخش دست ها در استارت به روش گرفته لبه استخر ، شناگر زودتر از سكوی استارت كنده شده و زودتر هم وارد آب مي شود ولي فاصله طی شده با اندازه فاصله طی شده در استارت به روش چرخش دست ها نيست. برای بررسی و مقایسه این دو روش سه پارامتر زیر را در نظر می گیریم:

۱- زمان جدا شدن از سكو ۲- زمان پرواز ۳- زمان طي كردن فاصله ۳۶۰ سانتي متري

متوجه می شویم که هر دو استارت در زمان پرواز برابرند ولي زمان جدا شدن از سکو در روش گرفتن لبه استخر کمتر از روش دیگر است. يكي از علل برتري استارت به طريقه گرفتن لبه استخر زود جدا شدن از سكو به محض شنيدن صداي گلوله استارت مي باشد. پس استارت به روش گرفتن لبه استخر از نظر سرعت بهتر است. اما از جنبه نمایشی استارت به روش چرخش دستها طرفداران بیشتری دارد.

اگر این بخش از آموزش های ما مورد رضایت شما واقع گردیده، می توانید در بخش نظرات ما را از دیدگاه ها و پیشنهادات خود مطلع نمایید.

شیرجه عمیق CSS به گرادیان های شعاعی و مخروطی – مجله Smashing

در این مقاله، ما نگاهی دقیق تر به دو شیب خواهیم داشت: conic-gradient و radial-gradient . خواهید دید که چگونه هر یک از آنها با جزئیات کار می کنند، چه تفاوت ها و شباهت هایی بین آنها وجود دارد، چگونه و کجا از آنها استفاده کنید، و برخی موارد استفاده برای هر کدام.

گرادیان های CSS یک ویژگی مفید CSS است که می تواند برای ایجاد افکت های رابط کاربری جالب یا حتی به ما در ترسیم چیزی بدون نیاز به ایجاد عناصر HTML برای آن کمک کند. دو شیب که می خواهم در این مقاله روی آنها تمرکز کنم عبارتند از conic-gradient و radial-gradient . هر کدام متفاوت عمل می کنند (شیب های مخروطی منحنی هستند، در حالی که گرادیان های شعاعی یک خط مستقیم هستند).

برای دنبال کردن، نیازی به دانستن هیچ کدام ندارید radial-gradient یا conic-gradient . من تمام تلاشم را می کنم که آنها را به خوبی توضیح دهم.

بیایید شیرجه بزنیم!

گرادیان شعاعی چیست؟

از نام آنها، radial-gradient s توانایی ترسیم عناصر شعاعی مانند دایره یا بیضی را به ما می دهد.

بیایید به ابتدایی ترین نحو نگاه کنیم.

ابتدایی ترین مثال

در این مثال، ما یک radial-gradient با دو استاپ رنگ این منجر به یک شیب بیضی شکل شد.

موارد فوق اساسی ترین هستند radial-gradient می توانیم در CSS انجام دهیم. ممکن است تعجب کنید که چرا به صورت پیش فرض بیضی شد؟ خب بذار توضیح بدم

اگر هیچ نام شکلی در شیب تعریف نشده باشد (دایره یا بیضی)، به طور پیش فرض بیضی خواهد بود در موارد زیر:

• هیچ اندازه تعیین نشده است.
• یا، دو مقدار (برای عرض و ارتفاع) وجود دارد.

گرادیان شعاعی چگونه کار می کند؟

من یک سری تصاویر بصری را مرور خواهم کرد که نحوه عملکرد یک گرادیان را با افزایش کلمات کلیدی و اضافات مختلف نشان می دهد.

ابتدا اجازه دهید به مثال اولیه برگردیم.

هنگامی که دو رنگ بدون مشخص کردن شکل وجود دارد، گرادیان به صورت پیش‌فرض بیضی می‌شود، مانند:

بیضی عرض و ارتفاع ظرف خود را پر می کند. تار به نظر می رسد زیرا مرورگر فرض کرده است که نقطه شروع و توقف هستند 0% و 100% ، به ترتیب.

در اینجا نحوه مشاهده گرادیان توسط مرورگر آمده است:

اگر اضافه کنیم circle قبل از اولین توقف رنگ، اینگونه به نظر می رسد:

اکنون که ایده ای در مورد اینکه دایره و بیضی به طور پیش فرض چگونه به نظر می رسند، بیایید وارد این موضوع شویم تثبیت موقعیت.

به طور پیش فرض، هر دوی آنها به صورت افقی و عمودی در ظرف خود در مرکز قرار دارند. به عبارت دیگر، در 50% 50% :

نکته مهمی که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که موقعیت از مرکز دایره یا بیضی اتفاق می افتد، الگوي تخته شیرجه بنابراین یک دایره را در top left ، آنچه قرار خواهد گرفت نقطه مرکزی است.

بیایید نگاهی دقیق تر به چند مثال بیندازیم.

ما همچنین می توانیم آن را در سمت راست وسط قرار دهیم. فقط اضافه کردن right دایره را در مرکز قرار می دهد right 50% :