33. قیمت مصرف کننده چیست؟
قیمت مصرف‌کننده یا CPI یک شاخص اقتصادی مهم است که به‌طور منظم توسط اقتصادهای بزرگ منتشر می‌شود که بامطالعه آن می‌توان رشد اقتصادی و سطوح تورم فعلی را بررسی کرد. داده‌های شاخص CPI چیست؟ تورمی مورد مطالعه در شاخص CPI، به‌صورت قدرت خرید و افزایش قیمت کالاها و خدمات در یک اقتصاد نمود پیدا می‌کند که می‌تواند بر سیاست‌های پولی یک کشور تاثیرگذار باشد.
شاخص قیمت مصرف‌کننده با میانگین‌گیری تغییرات قیمتها برای هر محصول در یک سبد از پیش تعیین‌شده کالاهای مصرفی شامل مواد غذایی، انرژی و خدماتی (شامل مراقبت‌های پزشکی) محاسبه می‌شود . شاخص CPI به دلیل تأثیر در سیاست پولی و به‌نوبه خود نرخ بهره، یک شاخص مفید برای معامله گران فارکس محسوب می‌شود (گفتنی است نرخ بهره خود تأثیر مستقیمی بر قدرت ارز دارد). در ادامه به بررسی نحوه تفسیر داده‌های CPI از دیدگاه یک معامله‌گر خواهیم پرداخت.
قیمت مصرف‌کننده ، معیاری برای اندازه‌گیری تغییر در قیمت میانگین کالا و خدمات مصرفی یک خانوار متوسط است. این شاخص نشان‌دهنده تورمی است که مصرفکنندگان در زندگی روزمره خود احساس می‌کنند . سرمایه‌گذاران توجه ویژه‌ای به سی‌پی‌آی دارند و از آن برای پیشبینی قیمت دارایی‌های حساس به تورم، مانند اوراق قرضه و کالاهای اقتصادی استفاده می‌کنند .
تاریخ‌های انتشار CPI
معمولا CPI به‌صورت ماهیانه منتشر می‌شود اما در بعضی کشورها همچون نیوزلند و استرالیا به صورت فصلی منتشر می‌شود. برخی کشورها مثل آلمان نتایج را به‌صورت سالیانه منتشر می‌کنند. اداره آمار کار آمریکا از سال ۱۹۱۳ شاخص قیمت مصرف‌کننده را به‌صورت ماهیانه گزارش می‌کند .
(CPI) Consumer Price Index – شاخص قیمت مصرف کننده
شاخص قیمت مصرف کننده یا (CPI) Consumer Price Index نوعی شاخص است که سبدی از دارایی‌ها را در نظر می‌گیرد که قیمت آن‌ها دیدی کلی در مورد بخش‌های دیگر بازار به ما می‌دهد. نمونه‌هایی از این شاخص‌ها عبارتند از S&P 500 ،NASDAQ و DJIA (همگی عملکرد بازار سهام ایالت متحده را اندازه‌گیری می‌کنند).
هیچ CPI واحدی وجود ندارد. این اصطلاح به هر نوع شاخصی اشاره دارد که برای ردیابی قیمت کالاهای مصرفی، خدمات و محصولات خانگی طراحی شده است. فرض کنید ما سبدی داریم که از هزینه‌های زیر تشکیل شده است: مواد غذایی، محصولات بهداشتی، هزینه‌های سفر، اجاره، و غیره. اساساً ما می‌توانیم این کار را با هر چیزی که انتظار دارید مصرف‌کننده معمولی با آن سر و کار دارد، انجام دهیم.
ما هزینه کل اقلام در آن سبد را یادداشت می‌کنیم، معمولاً از میانگین‌های وزنی برای دادن «وزن» بیشتر به اقلام مهم‌تر استفاده می‌کنیم. سپس ما سال/ ماه /دوره را نیز یادداشت می‌کنیم. با انجام این کار در بازه‌های زمانی تعیین شده، می‌توانیم ایده‌ای از عملکرد شاخص شاخص CPI چیست؟ در طول زمان داشته باشیم.
چرا از CPI استفاده می‌شود؟
شاخص قیمت مصرف کننده معیار قدرتمندی برای اندازه گیری تحولات در اقتصاد است. این شاخص به ویژه برای نظارت بر تاثیر تورم یا کاهش تورم استفاده می‌شود. دولت‌ها می‌توانند ایده‌هایی در مورد تصمیمات سیاست پولی خود کسب کنند و محاسبه کنند که چقدر باید به کسانی که درآمد یارانه‌ای دارند داده شود.
محاسبه CPI
فرض کنید موارد زیر را رعایت کرده ایم:
| Year | Basket شاخص CPI چیست؟ value |
| ۲۰۱۴ | $۳۰ |
| ۲۰۱۵ | $۳۱ |
| ۲۰۱۶ | $۳۲ |
| ۲۰۱۷ | $۳۲ |
| ۲۰۱۸ | $۳۳ |
| ۲۰۱۹ | $۳۴ |
می‌توانیم این مقادیر را روی نمودار ترسیم کنیم تا ببینیم ارزش سبد چگونه سال به سال تغییر می‌کند. آنچه ما در اینجا می‌بینیم افزایش مداوم است. با این می‌توان تخمین زد که هزینه‌های کالاها و خدمات مختلف در سبد به دلیل تورم در حال افزایش است.
ابتدا می‌خواهیم CPI در سال را محاسبه کنیم. ما یک سال پایه را در نظر می‌گیریم (سالی که برای مقایسه با هر چیز شاخص CPI چیست؟ دیگر استفاده خواهیم کرد) – اجازه دهید از ۲۰۱۴ استفاده کنیم. سپس، برای هر ردیف در جدول، محاسبه زیر را انجام خواهیم داد:
هزینه سبد بازار در سال جاری
CPI = _____________________________ X 100
هزینه سبد بازار در سال پایه
| سال | ارزش سبد | CPI |
| ۲۰۱۴ | $۳۰ | ۱۰۰ |
| ۲۰۱۵ | $۳۱ | ۱۰۳ |
| ۲۰۱۶ | $۳۲ | ۱۰۷ |
| ۲۰۱۷ | $۳۲ | ۱۰۷ |
| ۲۰۱۸ | $۳۳ | ۱۱۰ |
| ۲۰۱۹ | $۳۴ | ۱۱۳ |
و این جدول به روز شده ما است:
حال می‌توانیم تورم یا کاهش تورم را با فرمول زیر محاسبه کنیم:
CPI در سال دوم – CPI در سال اول
CPI = _____________________________ شاخص CPI چیست؟ X 100
به عنوان مثال می‌توانیم بگوییم که تورم از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ حدود %۲.۷۲ یا از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ حدود %۷ افزایش یافته است.
شاخص قیمت مصرف کننده
شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) تغییرات در سطح قیمت سبد بازار کالاهای مصرفی و خدمات خریداری شده توسط خانوارها را نشان می دهد.CPI یک برآورد آماری است که با استفاده از قیمت نمونه ای از اقلام نماینده که قیمت آن ها به صورت دوره ای جمع آوری می شود، ساخته شده است . زیر شاخص ها (شاخص های جزئی) و شاخص های جزئی تر برای طبقه بندی های مختلف محاسبه شده اند و طبقه بندی های جزئی از کالاها و خدمات ترکیب می شوند برای تولید و ارائهٔ همهٔ شاخص ها و با انعکاس وزن ها و سهم شان در مجموع مخارج مصرف کننده با این شاخص پوشش داده می شوند.آن یکی از چندین شاخص های قیمتی جمع آوری شده بوسیلهٔ اغلب نمایندگی های آماری ملی است. درصد تغییر سالانه در (CPI) استفاده می شود به عنوان معیاری برای اندازه گیری تورم شاخص (CPI) می تواند به عنوان شاخص (یعنی: تعدیل اژوتورم) برای ارزش واقعی و دستمزدها، حقوق ها، مستمری ها و برای تنظیم قیمتها و کاهش قیمتهای اندازه ای پولی برای نمایش تغییرات در ارزش های واقعی استفاده شود. شاخص (CPI) همراه با سر شماری (امار) جمعیتی و درآمد ملی آمریکا و صورت حساب های تولید، یکی از اغلب واقعیتهای و مشاهدات و بررسی های آمارهای اقتصادی ملی است.
دو نوع داده ها و اطلاعات پایه و اساسی برای ایجاد CPI نیاز است؛ قیمت داده ها و وزن داده هاقیمت داده ها جمع آوری می شود برای یک واحد (نمونه) کالاها و خدمات از یک نمونه فروشگاه های فروش در یک نمونه از موقعیتها برای نمونه و واحدی از زمان (وقت ها و اوقات و زمان ها) وزن کردن داده ها برای تخمین سهم هایی از شکل مختلف مخارج در مجموع مخارج پوشش داده شده بوسیلهٔ این شاخص محاسبه می شود. وزن ها معمولاً بر داده های مخارج شامل برآوردهای مخارج برای یک نمونه از خانوارها یا تخمینی از ترکیب مخارج مصرفی در درآمد ملی و صورت حساب های تولید پایه گذاری می شود. اگرچه بعضی از نمونه گیری از ارقام برای جمع آوری قیمت انجام می شود، با استفاده از یک فرمول (قالب) نمونه گیری و روش های نمونه گیری احتمالی، تعداد زیادی ارقام و بازارهای فروش در یک نمونه گیری سودمند انتخاب شده است که اجازه نمی دهند برآوردو تخمین صورت گیرد که فاصله های اطمینان و اعتماد است؛ بنابراین، مغایرت و اختلاف نمونه گیری محاسبه نمی شود.در هر مورد یک برآورد، تنها نیازمند آنست که در اغلب اهداف برای هر شاخصی استفاده شود این شاخص معمولاً ماهانه محاسبه می گردد و در بعضی کشورها به صورت فصلی، به عنوان وزن متوسط از زیر شاخص ها برای اجزای مختلفی از از مخارج مصرفی مانند غذا، خانه، پوشاک و هر چیزی که در گردشه یک وزن متوسط شاخص های جزئی تر هست.در سطح جزئی تر، در سطح انبوه بتدایی (برای مثال، پیراهن های مردانه فروخته شده در فروشگاه های شبه در سان فرانسیسکو) اطلاعات وزن جزئی غیرقابل دسترس است. هم چنین از شاخص های محاسبه شده به عنوان یک میانگین حسابی یا میانگین هندسی از قیمت های پیش نهادهای تولید نمونه گیری شده استفاده می شوند. این شاخص ها قیمتهای هر ماه را با قیمتهای ماه پایه مقایسه می کنند.این وزن ها برای ترکیب آن ها به توده های سطح بالاتر استفاده می شود، سپس تبدیل به همه شاخص، شرح و بازگوکردن مخارج های تخمین طول تمام سال مصرف کنندگان پوشش داده می شود بوسیلهٔ این شاخص روی تولیدات در حدود قلمرو آن در منطقه ای که تحت پوشش است بنابراین این شاخص یک شاخص وزن ثابت است اما به ندرت یک شاخص لاسییرز ثابت باشند (این چنین باشد) ازاینرو وزن دوره ای پایه (مبدأ) شاخص CPI چیست؟ از یک سال و قیمت دوره ای پایه معمولاً بیش از ماه گذشته است که باهم منطبق نیستند. گاهی اوقات برای جمع کردن و تهیه اطلاعات مورد استفاده برای وزن علاوه بر برآوردهای مخارج خانوار، ممکن است مخارج دیگر هم باشد که شامل داده ها و اطلاعات تجاری و مایاتی است.فرضاً وزن های مربوط به ترکیب مخارج در طول زمان بین قیمت ها پایه و ماه قبل باشد، یک تکنیک بزرگ ادبیات اقتصادی روی فرمول این شاخص وجود دارد که نزدیک شود به این شاخص و اینکه نزدیکی و تقریب نزدیکی که نظریه پردازان اقتصادی گفته اند شاخص هزینه معاش که تحقق می یابد می تواند نمایش دهد همچنین نمایش می دهد که چگونه مخارج مصرف کننده باید جابجا شود برای جبران تغییرات بطوری که اجازه می دهد مرف کنندگان یک استاندارد ثابت زندگی (معاش) را حفظ کنند (در یک استاندارد ثابت باقی بمانند) تقریب ها می تواند از آنچه مربوط به قبل است محاسبه شود. از آنجائیکه این شاخص باید ماهانه نمایان شود، ترجیحاً کاملاً زود صورت گیرد. با این وجود در بعضی کشورها خصوصاً آمریکا و سوئد فلسفه (حکمت) شاخص این است و بوسیلهٔ تقریب ها الهام شده است که نظریه (مفهوم) شاخص هزینهٔ زندگی (سطح ثابت) تصدیق می شود و تحقق می یابد. با این وجود در اغلب اروپا واقع بینانه تر به این شاخص توجه می کنند شمول این شاخص ممکن است محدود باشد. مخارج مصرف کنندگان خارج از کشور معمولاً محدودکننده است (مانع است) مخارج مهمان ها مطابق کشور اصولاً شاخص CPI چیست؟ اگر از روی تکرار نباشه ممکن است مانع شود. گروه ای معین مانند خیلی ثروتمند یا خیلی فقیر ممکن است محدودکننده و مانع باشد. پس انداز و سرمایه گذاری همیشه مانع هستند. با این حال پرداخت قیمتها بابت سرویس های مالی در صورتی که بوسیلهٔ واسطه های مالی باشد ممکن است همراه با بیمه محدودکننده و مانع باشد.شاخص دوره پایه (مبدأ) معمولاً سال پایه نامیده می شود. اغلب اختلافات هر دو از وزن پایه و قیمت دوره پایه است.این فقط یک موضوع از نقشهٔ کامل سرهای زمانی برای ایجاد ارزش است. برای مشاهده شاخص دوره پایه معادل با ۱۰۰ وزن های تجدید نظر شده سالانه مطلوب و خوش آیند هستند. اما این از ویژگی های پر خرج این شاخص است. به عنوان نمونه قبلی وزن ایی که بزرگتر است یک واگراش بین الگو خارج قبلی و وزن دوره پایه (مبدأ) ایجاد می شود.
جایی که ۱ معمولاً سال مقایسه است وPCI۱ معمولاً شاخص از ۱۰۰ است.متناوباً CPI می تواند به عنوان اجرا و انجام شود.update cost (یعنی قسمت یک رقم در سال معین به عنوان نمونه قیمت نان در ۱۹۸۲) تقسیم شده بر سال اول (قیمت نان در سال ۱۹۷۰) سپس ضرب در ۱۰۰
وزن ها می توانند به عنوان تقسیمات و مجموع سهم ها (مقدار جیره بندی شده) برای یک بیان شوند به عنوان مجموع درصدها برای ۱۰۰ یا به عنوان مجموع اعدادی در هزار برای ۱۰۰۰.در اتحادیه ی اروپا شاخص هماهنگ قیمت های مصرف کننده (HICP)، برای مثال هر کشور مقدار ۸۰ زیر شاخص های معین را محاسبه می کند. میانگین وزن ها کشورهای HICP را تشکیل می دهد. این وزن ها برای زیر شاخص ها شاملمجموع وزن های یک عضو و رقم از اجزای شاخص های سطح پایین تر این طبقه بندی بر طبق مفید بودن است و توسعه در زمینه (مفهوم) حسابداری ملی. این نیست لزوماً که این نوع از طبقه بندی است تغییر و جابه جایی هم زمان (در یک زمان) دارد ممکن است مناسب تر باشد. برای مقداری از شتخص ها سطح پایین تر میزان دوبارهٔ جزئیات برای ایجاد آنان قابل دسترس است.اجازه و پذیرش محاسبات هر جا که قیمت فردی مشاهدات بتواند هم وزن داشته باشد.ممکن است این وضعیت باشد، برای مثال وقتی همهی فروش در استان یک سازمان ملی تنها (مجزا) است که دسته بندی اطلاعات برای گردآورندگان شاخص ممکن است. برای اغلب شاخص های در سطح پایین تر، اگرچه وزن شامل مجموع وزن های شاخص های اعضای جمع شدهٔ ابتدایی (مقدماتی) است، هر وزنی مسئول جوابگوئی این است که کسری (شکاف) مجموع مخارج سالانه پوشش داده شود به وسیلهٔ این شاخص یک تراکم مقدماتی (مجموع مقدماتی) پایین (کمترین) سطح اجزای مخارج است، یکی که وزن دارد به اندازهٔ (در حدود مطابق) با این، وزن های این اجزای جزئی معمولاً ناقص اند؛ بنابراین برای مثال: متوسط های وزن شاخص های کلی مقدماتی (جمع شده مقدماتی) (مثلاً، برای پیراهن های مردانه، لباس های زمستان و پوشاک زنان و…) شاخص های سطح پائین ساخته می شود. (ترکیب می شاخص CPI چیست؟ شود) (مثلاً پوشاک بیرونی)، متوسط های وزنی از این ها در گردش زیر شاخص ها را در سطح بالاتری فراهم می کند. (پیش رفت دهد) (مثلاً پوشاک) و متوسط های وزنی عقب تر فراهم می کند هنوز زیر شاخص های کلی تر (مثلاً پوشاک و کفش). مقداری از شاخص های کلی مقدماتی از زیر شاخص ها می توانند به سادگی در اصطلاخاتی از اقسام (انواع) کالاها یا خدمات آن پوشاک تعریف شود، بطوری که در وضعیتی مانندتولیدات روزنامه در تعدادی کشورها و سرویس های پستی، هر کدام قیمتهای واحد ملی دارند. اما جایی که تغییرات قیمت تفاوت دارد یا ممکن است تفاوت ایجاد کند بین نواحی یا انواع بازار فروش (فروشگاه)، تفکیک منطقه ای یا نوع فروشگاه تراکم های مقدماتی ما هستند. آرمان (هدف) مورد نیاز برای هرطبقهٔ جزئی تر از کالا و خدمات، هر کدام با وزن خودش. یک مثال ممکن است یک تراکم کمی باشد برای تکه ای نان فروخته شده در فروشگاه های بزرگ در نواحی شمالی. مقداری از شاخص های جمع شده (تراکم) کلی لزوماً متوسط های وزنی سبک (کم وزن) هستند برای نمونه های از تولیدات داخل فروشگاه های نمونه برداری شده، بنابراین در وضعیتهایی که مناسب است برای انتخاب نمونه ای از فروشگاه های این قیمت جمع آوری شود. همچنین برای انعکاس سهم فروش مصرف کنندگان از انواع نختلف فروشگاه پوشش داده شده، وزن شخصی (فردی) شاخص های تراکم کمی ممکن است محاسبه شود. مشابهاً، اگر سهم های بازار از انواع مختلف تولید نمایش داده شود. به وسیله شکل های تولید شناخته می شود، حتی فقط تقریباً، ارقام تولید مشاهده برای قیمت گذاری هریک از آن ها می تواند نسبتی از سهمشان را درست کند.
«شاخص بهای مصرف‌کننده»Consumer Price Index) CPI)
احسان حاجی*
متوسط سطوح قیمت یک سبد متشکل از کالاها و خدمات که توسط مصرفکنندگان خریداری شده است نمایانگر نرخ تورم است. این شاخص مهم‌ترین شاخص در جهت سنجش تورم کشورها در سرتاسر دنیا است.
متوسط سطوح قیمت یک سبد متشکل از کالاها و خدمات که توسط مصرفکنندگان خریداری شده است نمایانگر نرخ تورم است. این شاخص مهم‌ترین شاخص در جهت سنجش تورم کشورها در سرتاسر دنیا است. به طور کلی هرچه نرخ تورم دستخوش تغییرات شود، در مقابل بازار‌ها نیز برای پوشش میزان عرضه و تقاضای پول، میزان نرخ بهره را به طور مترادف تنظیم خواهند کرد. تاثیر این شاخص روی نرخ ارز کشور مورد بررسی و به صورت معکوس است.
تعریف: میزان تغییرات در قیمت کالاها و خدمات و اجناس خریداری شده توسط مصرفکنندگان است.
تاثیر بر روی ارز:
مقدار واقعی > پیشبینی شده = به نفع ارز مربوط است
زمان انتشار: هر ماه منتشر می‌شود و زمان انتشار آن حدودا در آخر هر ماه است.
ملاحظات: این معیار در اروپا با تغییر در قیمت انرژی و کالاها تغییر پیدا می‌کند که به آن معیار تورم نیز می‌گویند که تغییرات عددی قابل‌توجه این شاخص می‌تواند بازار را تحت تاثیر خود قرار بدهد.
چرا سرمایه‌گذاران به آن توجه می‌کنند؟: افزایش قیمت مصرفکنندگان به معنای افزایش تورم است، بنابراین بانک مرکزی نیز تصمیم به افزایش میزان نرخ بهره خواهد گرفت.
«شاخص خالص بهای مصرف‌کننده»
این حالت از شاخص تورم شامل تغییر نرخ در محصولات انرژی و اتومبیل نمی‌شود. از این رو به تورم خالص معروف است.شاخص CPI چیست؟
تعریف: تغییرات در میزان قیمت کالاها و خدمات ارائه شده به مردم است.
تاثیر بر روی ارز:
مقدار واقعی > پیشبینی شده = به نفع ارز مربوط است
زمان انتشار: هر ماه منتشر می‌شود و زمان آن حدودا ۱۵ روز بعد از پایان ماه جاری است
ملاحظات: این شاخص یکی از مهم‌ترین ابزارهایی است که بانک مرکزی برای تعیین نرخ تورم استفاده می‌کند.
چرا سرمایه‌گذاران به آن توجه می‌کنند؟: افزایش هزینه مصرفکنندگان یکی از عواملی است که در افزایش تورم موثر می‌باشد و افزایش قیمت سبب افزایش تورم شده و بانک مرکزی تصمیم به افزایش نرخ بهره خواهد گرفت.
شاخص قیمت مصرف کننده CPI چیست؟
این شاخص هر ماه از سوی دفتر آمار و ارقام کار (BLS) تهیه و گزارش می شود.
شاخص قیمت مصرف کننده CPI یک معیار است که میانگین وزنی قیمت سبد کالاهای مصرفی و خدمات مانند حمل و نقل، غذا و مراقبت های پزشکی را بررسی می کند. و با درنظر گرفتن تغییرات قیمت برای هر مورد که در سبد کالاهایی که از پیش تعیین شده است محاسبه می شود. از تغییرات شاخص مصرف کننده برای ارزیابی تغییرات قیمت مرتبط با هزینه زندگی استفاده می شود. شاخص تورم مصرف کننده اغلب یکی از آمارهای مورد استفاده برای شناسایی دوره های تورم و یا کسری بودجه است.
اداره آمار کارگری آمریکا "CPI" را به صورت ماهانه گزارش می کند و آن را تا سال ۱۹۱۳ محاسبه کرده است. این در حالی است که تغییر قیمت در محصولات خرده فروشی و سایر اقلام پرداخت شده توسط مصرف کنندگان را اندازه گیری می کند و شامل مواردی مانند پس انداز و سرمایه گذاری نیست، و اغلب می تواند هزینه بازدید کنندگان از کشور دیگری را منع کند.
شاخص قیمت مصرف کننده چگونه استفاده می شود؟
شاخص قیمت مصرف کننده به عنوان یک شاخص اقتصادی به طور گسترده استفاده می شود. این شاخص گسترده ترین معیار تورم مورد استفاده و نشان دهنده کارآمد بودن سیاست اقتصادی دولت است. CPI به دولت، کسب و کارها و شهروندان ایده ای از تغییرات قیمت ها در اقتصاد را می دهد و می تواند به عنوان یک راهنما برای گرفتن تصمیمات آگاهانه درباره اقتصاد عمل کند. CPI و اجزایی که آن را به وجود آوردند، می توانند همچنین به عنوان یک ابزار ضدتورم برای دیگر عوامل اقتصادی از جمله خرده فروشی ها، دریافتی های ماهانه/هفتگی و ارزش دلار یک مصرف کننده استفاده شود تا قدرت خرید آن به دست آید. در این مورد، قدرت خرید دلار زمانی که قیمت ها بالا می روند، پایین می آید. این شاخص می تواند همچنین به منظور متناسب کردن سطوح شایستگی افراد برای انواع مشخصی از کمک های دولتی از جمله تأمین اجتماعی استفاده شود و به طور خودکار تنظیمات دستمزد و هزینه ی زندگی را برای کارگران محلی ارائه می کند. به گفته BLS، تنظیمات هزینه زندگی بیش از 50 میلیون نفر در تأمین اجتماعی، علاوه بر بازنشستگان نظامی و خدمات مدنی فدرال به CPI متصل شده است.
چه کسی توسط CPI تحت پوشش قرار می گیرد؟
آمار CPI شامل متخصصان، افراد بیکار، فقیر، بازنشسته در کشور می شود. افرادی که در این گزارش نیستند، جمعیت روستایی، خانواده های مزرعه دار، نیروهای مسلح، افرادی که در زندان هستند و همچنین افرادی که در بیمارستان های روانی بستری هستند می باشند.
CPI هزینه های یک سبد کالا و خدمات را در سراسر کشور به صورت ماهانه نشان می دهد. این کالاها و خدمات به هشت گروه اصلی تقسیم می شوند:
- غذا و نوشیدنی
- مسکن شاخص CPI چیست؟
- پوشاک
- حمل و نقل
- مراقبت پزشکی
- تعطیلات
- آموزش و ارتباطات
- سایر کالاها و خدمات
BLS شامل مالیات های فروش و مالیات غیر مستقیم در CPI است – یا کسانی که به طور مستقیم با قیمت کالاهای مصرفی و خدمات مرتبط هستند – اما دیگران را که از قبیل درآمد و مالیات های اجتماعی تأمین نمی شود مرتبط می کنند. همچنین سرمایه گذاری (سهام، اوراق قرضه، و غیره)، بیمه عمر، املاک و مستغلات و موارد دیگر که مربوط به مصرف روزمره مصرف کنندگان نیستند را شامل نمی شود.
محاسبه CPI BLS نزدیک به 80،000 آیتم را در هر ماه از طریق تماس یا بازدید خرده فروشان، خدمات دهندگان (از جمله ارائه کنندگان شبکه های تلویزیونی، خطوط هوایی، آژانس های اجاره ی ماشین و کامیون)، واحدهای اجاره ای و دفاتر پزشکان در سراسر کشور ثبت می کند تا به بهترین چشم انداز برای CPI دست پیدا کند. فرمولی که برای محاسبه شاخص قیمت مصرف کننده برای یک آیتم استفاده می شود به شکل زیر است: CPI=هزینه سبد بازار در سال معین شده/ هزینه سبد بازار در سال پایه ×100 سال پایه توسط BLS تعیین می شود. داده های CPI برای سال های 2017 و 2018 بر پایه برآوردهای جمع آوری شده در سال 2014 و 2015 بودند.
انواع CPI دو نوع CPI در هر زمان گزارش شده است. CPI-W شاخص قیمت مصرف کننده را برای دستمزدبگیران شهری و کارکنان دفتری می سنجد. بین سال های 1913 و 1977، BLS بر روی اندازه گیری این نوع از CPI تمرکز کرده بود. این شاخص بر اساس خانه دارانی بود که درآمدشان شامل بیش از نیمی از مشاغل دارای دستمزد یا دفتری باشد و حداقل یکی از دریافت کنندگان برای حداقل 37 هفته در چرخه 12 ماه گذشته شاغل بوده باشد. CPI-W در درجه اول تغییرات در هزینه های مزایای پرداخت شده به افرادی که در تأمین اجتماعی هستند را منعکس می کند. این سنجش CPI حداقل 28 درصد از جمعیت کشور را نشان می دهد. CPI-U شاخص قیمت مصرف کننده برای مشتریان شهری است. BLS بهبودهایی را در CPI در سال 1978 بوجود آورد و یک جمعیت هدف گسترده تر را معرفی نمود. این نوع از CPI مبتنی بر مصرف تقریباً تمام جمعیتی است که در شهر یا مناطق کلان شهری اقامت دارند و شامل متخصصان، خویش فرمایان، افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند، بیکاران و افراد بازنشسته می شود. این شاخص همچنین دستمزد بگیران شهری و کارکنان دفتری را هم شامل می شود.
منبع: finmag.ir
پیشنهاد ویژه
شما هم می توانید جزء تیم تولید محتوای انبار آنلاین باشید و کسب درآمد کنید.
دیدگاه شما