برآورد پرتفوی بهینه سرمایه‌گذاری با استفاده از دو الگوی ارزش در معرض ریسک (VaR) و ریزش مورد انتظار (ES): رهیافت GARCH-EVT-Copula
در این مقاله پرتفوی بهینه سرمایه‌گذاری شامل 4 شاخص مالی، شیمیایی، دارویی و خودرو برآورد شده است. برای بررسی ساختار وابستگی بین داراییها از الگوهای مختلف خانواده کاپیولا، برای مدل‌سازی تلاطمهای بازده داراییها از الگوهای مختلف خانواده گارچ و به‌منظور مدل‌سازی دمهای توزیع از الگوی نظریه ارزش فرین استفاده شده است. همچنین برای محاسبه ریسک پرتفوی دارایی از الگوی ریزش مورد متنوع سازی پرتفوی انتظار استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد شاخص شیمیایی بیشترین وزن را در الگوی بهینه سرمایه‌گذاری به خود اختصاص میدهد. همچنین برای رسیدن به بازده بیشتر (و البته به‌شرط تحمل ریسک بالاتر)، میتوان وزن شاخص دارویی را در پرتفوی دارایی افزایش داد. شاخص خودرو نیز به دلیل نوسانات بسیار بزرگ در هیچ‌یک از پرتفوی‌های سرمایه‌گذاری وزن قابل‌توجهی ندارد. نتایج آزمون شارپ نیز نشان داد که دو الگوی کاپیولای فرانک و گامبل در متنوع سازی پرتفوی سرمایه‌گذاری کاراتر عمل کردند.
کلیدواژه‌ها
- تابع کاپیولا
- بهینهسازی پرتفوی سرمایه‌گذاری
- ریزش مورد انتظار
- نظریه ارزش فرین
- آزمون شارپ
مراجع
پویانفر، احمد و سید حمید موسوی (1395)، «تخمین ارزش در معرض ریسک دادههای درونروزی با رویکرد EVT-COPULA»، مجله مدل‌سازی ریسک و مهندسی مالی، دوره 1، شماره ،، ص 144-129،
راغفر، حسین و حسین آجرلو (1395)، «برآورد ارزش در معرض خطر پرتفوی ارزی یک بانک نمونه با روش GARCH-EVT-Copula»، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی ایران، دوره 21، شماره 67، ص 141-113،
فلاح‌پور، سعید و مهدی باغبان، مهدی، (1393)، «استفاده از کاپیولا-CVaR در بهینهسازی سبد سرمایه‌گذاری و مقایسه تطبیقی آن با روش Mean-CVaR»، فصلنامه پژوهشها و سیاستهای اقتصادی، دوره 22، شماره 72، ص 172-155.
کشاورز حداد، غلامرضا و مهرداد حیرانی، مهرداد (1393)، «برآورد ارزش در معرض ریسک باوجود ساختار وابستگی بین بازدهیهای مالی: رهیافت مبتنی بر کاپولا»، فصلنامه تحقیقات اقتصادی، دوره 49، شماره 4، ص 902-869.
موسوی، میرحسین، حسین، راغفر و منصوره محسنی (1392)، «برآورد ارزش در معرض خطر سبد سهام با استفاده از روش گارچ کاپولای شرطی»، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی ایران، دوره 18، شماره 54، ص 152-119.
نیسی، عبدالساده و مسلم پیمانی (1393)، «مدل‌سازی شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از معادله دیفرانسیل تصادفی هستون»، فصلنامه پژوهشنامه اقتصادی، دوره چهاردهم، شماره 52، ص 166-143.
Aloui, A. Ben Aissa, M. S. Nguyen, D.K. (2011), “Global Fnancial Crisis, Extreme Interdependences, and Contagion Effects: The Role of Economic Structure”, Journal of Banking and Finance, Volume 35 (1), PP 130-141.
Angel Canela, M. and Pedreira Collazo, E. (2006), Modelling Dependence in Latin American Markets Using Copula Functions, Working paper. Universitat de Barcelona.
Autchariyapanitkul, K. Chanaim, S. Sriboonchitta, S. (2014), “Portfolio Optimization of Stock Returns in High-Dimensions: A Copula-Based Approach”, Thai Journal of Mathematics, PP 11-23.
Bhattacharyya, M. (2008), “Conditional VaR Using EVT–Towards a Planned Margin Scheme”, International Review of Financial Analysis, Volume 17(2), PP 382–395.
Bollerslev,T. (1986), “Generalized Autoregressive Conditional Heteroskedasticity”, Journal of Econometrics, Volume 51, PP 307–327.
Boubaker, H. Sghaier,N. (2013), “Portfolio Optimization in the Presence of Dependent Financial Returns with Long Memory: A Copula Based Approach”, Journal of Banking & Finance, Volume 37, PP 361–377.
Chollete, L. De la Pena, V. & Lu, C. (2006), Security Co-movement: Alternative Measures and Implications for Portfolio Diversification, Unpublished Working متنوع سازی پرتفوی Paper, Columbia University and NHH.
Chollete, L. de la Pena, V. Lu, C. (2011), “International Diversification: A Copula Approach”, Journal of Banking and Finance, Volume 35 (2), PP 403-417.
Clayton, D.G. (1978), “A Model for Association in Bivariate Life Tables and Its Application in Epidemiological Studies of Familial Tendency in Chronic Disease Incidence”, Biometrika, Volume 65 (1), PP 141–151.
Costinot, A. Roncali, T. Teiletche, J. (2000), Revisiting the Dependence Between Financial Markets with Copulas, Working Paper, Credit Lyonnais.
de Melo Mendes, B.V., Kolev, N. (2008), “How Long Memory in Volatility Affects True Dependence Structure”, International Review of Financial Analysis, Volume 17 (5), PP 1070-1086.
Deng, L. Ma,CH. Yang,W. (2011), “Portfolio Optimization via Pair Copula-GARCH-EVT-CVaR Model”, Systems Engineering Procedia, Volume 2, PP 171-181.
Di Clemente, A. Romano, C. (2004), “Measuring and Optimizing Portfolio Credit Risk: A Copula-Based Approach”, Economic Notes, Volume 33 (3), PP 325-357.
Ding, Z. Granger, C.W.J. and Engle, R.F. (1993), “A Long Memory Property of Stock Market Returns and a new Model”, Journal of Empirical Finance, Volume 1, PP 83–106.
Embrechts, P. Mcneil, A. and Straumann, D. (2002), Correction and Dependence in Risk Management, Properties and Pitfalls, In M. A. H. Dempster (Ed.), Risk Management: Value at Risk and Beyond, PP 176–223.
Embrechts, P. McNeil, A.J. Straumann, D. (1999), “Correlation: Pitfalls and Alternatives a Short”, RISK Magazine, PP 69-71.
Embrechts, P. McNeil, A.J. Straumann, D. (2002), Correlation and Dependence in Risk Management: Properties and Pitfalls, In: Dempster, M. (Eds.), Risk Management: Value at Risk and Beyond, Cambridge University Press, Cambridge, PP 176-223.
Forbes, K.J. and Rigobon, R. (2000), “No Contagion, Only Stock Market Co-movements”, Journal of Finance, Volume 5, PP 2223-2261.
Genest, C. Mackay, R.J. (1986), “Copules Archimédiennes et Familles de Lois Bidimensionnelles Dont Les Marges Sont Données”, Canadian Journal of Statistics, Volume 14 (2), PP 154–159.
Geweke, J. and Porter-Hudak, S. (1983), “The Estimation and Application of Long Memory Time Series Models”, Journal of Time Series Analysis, Volume 4(4), PP 221–238.
Glosten, L.R. Jagannathan, R. and Runkle, .D.E. (1993), “On the Relation Between the Expected Value and the Volatility of the Nominal Excess Return on Stocks”, Journal of Finance, Volume 48(5), PP 1779-1801.
Gumbel, E.J. (1960), “Distributions de Valeurs Extrêmes en Plusieurs Dimensions”, متنوع سازی پرتفوی Publications de l’Institut de Statistique de l’Université de Paris, Volume 9, PP 171–173.
Han, Y. Li, P. Xia,Y. (2017), “Dynamic Robust Portfolio Selection with Copulas”, Finance Research Letters, Volume 21, PP 190-200.
He, X. Gong, P. (2009), “Measuring the Coupled Risks: A Copula-Based CVaR model”, Journal of Computational and Applied Mathematics, Volume 223(2), PP 1066-1080.
Hotta, L. K. Lucas, E. C. and Palaro, H. P. (2008), “Estimation of VaR Using Copula and Extreme Value Theory”, Multinational Finance Journal, Volume 12, PP 205–221.
Hu, L. (2006), “Dependence Patterns Across Financial Markets: A Mixed Copula Approach”, Applied Financial Economics, Volume 16 (10), PP 717-729.
Hu, L. (2006), “Dependence Patterns Across Financial Markets: A Mixed Copula Approach”, Applied Financial Economics, Volume 16, PP 717–729.
Huang, J. Lee, K. Liang, H. and Lin, W. (2009), “Estimating Value at Risk of Portfolio By Conditional Copula-GARCH Method”, Insurance: Mathematics and Economics, Volume 45, PP 315–324.
Jansen, D. and de Vries, C.G. (1991), “On the Frequency of Large Stock Returns: Putting Booms and Busts into Perspective”, Review of Economics and Statistics, Volume 73(1), pp 18-24.
Jondeau, E. and Rockinger, M. (2006), “The Copula-GARCH Model of Conditional Dependencies: An International Stock Market Application”, Journal of International Money and Finance, Volume 25, PP 827–853.
Kakouris, L. and Rustem, B. (2014), “Robust Portfolio Optimization with Copulas”, European Journal of Operational Research, Volume 235, PP 28–37.
Karmakar, M. (2017), “Dependence Structure and Portfolio Risk in Indian Foreign Exchange Market: A GARCH-EVT-Copula Approach”, The Quarterly Review of Economics and Finance, Volume 64, PP 275-291.
Koedijk, K.G. Schafgans, M. and de Vries, C.G. (1990), “The Tail Index of Exchange Rate Returns”, Journal of International Economics, Volume 29, pp 93-108.
Kole, E. Koedijk, K. Verbeek, M. (2005), Testing Copulas to Model Financial Dependence, Working Paper, RSM Erasmus University.
Ling, C. (1965), “Represention of Associative Functions”, Publicationes Mathematicae Debrecen, Volume 12 (1), PP 189-212.
Mashal, R. and Zeevi, A. (2002), Beyond Correction: Extreme Co-movements Between Financial Assets, Working Paper, Columbia Business School.
McNeil, A. Frey, R. (2000), “Estimation of Tail-Related Risk Measures for Heteroscedastic Financial Time Series: An Extreme Value Approach”, J. Empir. Finance, Volume 7, PP 271-300.
Nelson, D.B. (1991), “Conditional Heteroskedasticity in Asset Returns: A New Approach”, Econometrica, Volume 59(2), PP 347-370.
Patton, A. (2004). “On the Out-of-Sample Importance of Skewness and Asymmetric Dependence for Asset Allocation”, Journal of Financial Econometrics, Volume 2 (1), PP 130-168.
Patton, A. J. (2006), “Modelling Asymmetric Exchange Rate Dependence”, International Economic Review, Volume 47, PP 527–556.
Pickands, J. (1975), “Statistical Inference Using Extreme Order Statistics”, Annals of Statistics, Volume 3, PP 119–131.
Reisen, V. A. (1994), “Estimation of the Fractional Difference Parameter in the ARFIMA(p,d,q) Model Using the متنوع سازی پرتفوی Smoothed Periodogram”, Journal Time Series Analysis, Volume 15(1), PP 335–350.
Rodriguez, J.C. (2007), “Measuring Financial Contagion: A Copula Approach”, Journal of Empirical Finance, Volume 14 (3), PP 401-423.
Sklar, A. (1973), “Random Variables, Joint Distribution Functions and Copulas”, Kyber-netika, Volume 9, PP 449–460.
Sun, W. Rachev, S. Fabobozzi, F.J. Petko, S.K. (2009), “A New Approach to Modeling Co-movement of International Equity Markets: Evidence of Unconditional Copula Based Simulation of Tail Dependence”, Empirical Economics, Volume 36 (1), PP 201-229.
Tursunalieva, A. and Silvapulle, P. (2007), Assessing and Modelling the Changes in Dependence Between Exchange Rates, Working Paper of Monash University, Monash University.
متنوع سازی
تعریف متنوع سازی چیست؟
متنوع سازی یک روش مدیریت ریسک است که انواع مختلفی از سرمایه گذاری ها را در یک پرتفوی ترکیب می‌کند. منطق پشت این روش بیان می‌کند که مجموعه‌ای از انواع مختلف سرمایه گذاری ها، به صورت معمول، سود بالاتری تولید خواهد کرد و ریسک کمتری از هر سرمایه گذاری در یک پرتفوی به همراه خواهد داشت.
متنوع سازی تلاش می‌کند تا رویدادهای ریسک غیرسیستماتیک در یک پرتفوی سهام را از بین ببرد تا عملکرد مثبت بعضی از سرمایه گذاری ها عملکرد منفی سایرین را خنثی کند؛ بنابراین، مزایای متنوع سـازی تنها زمانی خواهد بود که اوراق بهادار در پرتفوی سهام به شکل کاملی به هم وابسته نباشند.
توضیحات مدیرمالی در مورد متنوع سازی
مطالعات و مدل‌های ریاضی نشان داده‌اند که ایجاد یک پرتفوی به خوبی متنوع سازی شده از سهام ۲۵ تا ۳۰ شرکت، بهترین سطح از نظر کارآمدی هزینه و کاهش ریسک را ایجاد خواهد کرد. سرمایه گذاری در سهام شرکت‌های بیشتر همچنان باعث بهبود متنوع سازی می‌شود اما تأثیر چندانی بر کاهش ریسک نخواهد داشت.
مزایای بیشتر متنوع سـازی از طریق سرمایه گذاری در اوراق بهادار خارجی نمایان می‌شود، چرا که آنها با سرمایه گذاری های داخلی همبستگی کمتری دارند. به طور مثال، سقوط اقتصادی در اقتصاد آمریکا ممکن است به همان شکل بر اقتصاد ژاپن تأثیر نگذارد. به همین دلیل، سرمایه گذاری در شرکت‌های ژاپنی به سرمایه گذاران اجازه میدهد تا یک پوشش نسبی در برابر زیان‌های ناشی از سقوط اقتصادی آمریکا، داشته باشند.
بیشتر سرمایه گذاران شخصی و غیر نهادی دارای بودجه سرمایه گذاری محدودی هستند و ممکن است ایجاد یک پرتفوی به‌خوبی متنوع سـازی شده برایشان مشکل باشد. این حقیقت به تنهایی می‌تواند توضیح دهد که چرا محبوبیت صندوق های سرمایه گذاری مشترک رو به افزایش است. خرید سهام در یک صندوق سرمایه گذاری می‌تواند یک منبع ارزان متنوع سازی باشد.
معادل انگلیسی متنوع سازی عبارت است از:
Diversification
اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سوالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.
تأثیر متنوع سازی پرتفوی بر ارزش در معرض ریسک در بورس اوراق بهادار تهران
مفهوم ریسک همواره مورد توجه سرمایه گذاران بوده است. تنوع بخشی یکی از استراتژی هایی است که سرمایه گذاران برای مصون ماندن در مقابل ریسک مورد استفاده قرار می دهند. در این تحقیق ریسک مربوط به قیمت های سهام بیست و دو شرکت منتخب از بورس اوراق بهادار تهران (TSE) و همچنین پرتفوهای متشکل از این سهام مورد بررسی قرار می گیرد. در کنار مطالعات داخلی، اهمیت تنوع بخشی بین المللی نیز با تشکیل پرتفویی از شاخص های قیمتی سهام متشکل از کشورهای نوظهور و توسعه یافته مورد توجه است. همبستگی بین سهام موجود در پرتفوهای متنوع داخلی و همچنین همبستگی شاخص های منتخب پرتفوی بین المللی، نوع رابطه بین سهام مختلف داخلی موجود در پرتفوی سرمایه گذاری را همچون شکل رابطه بین شاخص های موجود در پرتفوی متنوع بین المللی نشان می دهد. و اما برای درک تأثیر تنوع بخشی بر ریسک هر پرتفوی، از مفهوم ارزش در معرض ریسک (VaR) استفاده نمودیم تا به مزایای تنوع بخشی داخلی و خارجی پی ببریم. نتایج این تحقیق، نشان داد که تنوع بخشی داخلی ریسک را تقلیل می دهد و نتیجه قابل توجه تر اینکه تنوع بخشی بین المللی ریسک را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Effect of Portfolio Diversification on Value at Risk in Tehran Stock Exchange (TSE)
نویسندگان [English]
- Ali Rostami 1
- Narges Niknia 2
1 Asistant Professor of Payame Noor University , Tehran, Iran & professor at University of Economic Sciences
The concept of risk always attracted investors.Diversification is one of strategies that investors used it to against the risk. This research explores the risk associated with the stocks prices in the twenty-two companies that are listed in Tehran Stock Exchange (TSE) as well as portflio of investment that are constructed from these twenty-two companies employed. In addition to national studies, the importance of international diversification by constructing a portfolio of investment from stock price indexes of emeging and developed countries would be examined.Correlation between stocks in national diversification porfolios shows the relationship between various domestic equities in investment portfolios, as well as correlation between indices, displays relationship between stock price indexes in international investment porfolio. Value at risk (VaR) is undertaken for studying the benefits associated with domestic as well as international diversification. The results show that domestic diversification reduces risk and more significient result is that international diversification significiently reduces the risk.
بررسی رابطه متنوع سازی پرتفوی و نوسان درآمد در بانکهای تجاری ایران خصوصی و دولتی
با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 11 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.
مشخصات نویسندگان مقاله بررسی رابطه متنوع سازی پرتفوی و نوسان درآمد در بانکهای تجاری ایران خصوصی و دولتی
چکیده مقاله :
این تحقیق به مطالعه تاثیر متنوع سازی پرتفوی تسهیلات اعطایی بانکها بر بازدهی و نوسانات درآمدی یا ریسک بانکهای تجاری خصوصی ودولتی ایران در فاصله سال های 1831 تا 1831 با استفاده از اطلاعات مربوط به تسهیلات اعطایی به شش بخش اقتصادی کشور می پردازدبرای اندازه گیری درجه تنوع و تمرکز تسهیلات اعطایی، از شاخص هرفیندال هیرشمن استفاده شده که بطور استاندارد در تمامی مطالعات مربوط به متنوع سازی مورد استفاده قرار می گیرد نتایج حاصله از تخمین مدل اقتصاد سنجی دادههای ترکیبی حاکی از آن است که ایجاد تنوع در بخشهای اقتصادی دریافک کننده تسهیلات بانکی سبب کاهش بازدهی دارائی آنها میگردد لذا بانکها با تمرکز بر اعطای تسهیلات به تعداد کمتری از بخشهای اقتصادی میتوانند بازدهی خود را افزایش دهند بانکها همچنین می توانید با افزایش سایز از طریق افزایشدارایی به سطح بازدهی بالاتری دسک یابند نتایج حاصله همچنین نشان میدهد که بانکهای خصوصی در مجموع از بازدهی بالاتری نسبت به بانکهای دولتی برخوردارند با بکارگیری روش اقتصاد سنجی دادههای مقطعی، هیچ گونه رابطه معنی دار آماری میان متنوع سازی پرتفیوی وام بانکها و ریسک آنها، چه در جهت افزایش و چه کاهش آن، مشاهده نشد
کلیدواژه ها:
کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله
کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا MSECONF01_109 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:
نحوه استناد به مقاله :
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
ایروانی، محمدجواد و تهرانی، رضا و نجفی، مهدی و احمدی، علی،1394،بررسی رابطه متنوع سازی پرتفوی و نوسان درآمد در بانکهای تجاری ایران خصوصی و دولتی،کنفرانس سالانه مدیریت و اقتصاد کسب و کار،تهران،https://civilica.com/doc/428549
در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1394، ایروانی، محمدجواد؛ رضا تهرانی و مهدی نجفی و علی احمدی )
برای بار دوم به بعد: ( 1394، ایروانی؛ تهرانی و نجفی و احمدی )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.
مراجع و منابع این مقاله :
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
- اشرف زاده، سید حمید رضا، مهرگان، نادر. (1389) "اقتصاد سنجی .
- Acharya, Viral V., Iftekhar Hasan, and Anthony Saunders. (2002), "Should .
- Clark, R. (1991). Industrial Economics, Basil Blackwell. .
- Diamond, D. (1984), "Financial Intermediation and Delegated Monitoring". The Review .
- Herfindal, Orris C. 1959. "A General Evaluation of Competition in .
- Tabak, B.M. Fazio, D.M. Cajueiro, D.O. (2010) "The effects of .
- Vallascas, F., Crespi, F., Hagendorff, J. (2013). Income Diversification and .
مدیریت اطلاعات پژوهشی
اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.
متنوع سازی و عملکرد
سبک ها و نظریه های مدیریت در مسیر تحول خویش، سازمان ها، منابع انسانی و منابع مادی را دستخوش تغییرات و تحولات بسیار کرده اند. این تغییرات و تحولات سبب شده است که دیدگاه مدیران به استراتژی متنوع سازی شرکتی جلب شود.
مهم ترین اجزای متنوع سازی شرکتی، متنوع سازی تجاری و متنوع سازی جغرافیایی می باشد که یکی از شیوه های مدیریت استراتژیک است. مدیریت استراتژیک به سازمان این امکان را می دهد که به شیوه ای خلاق و نوآور عمل کند و برای شکل دادن به آینده خود به صورت انفعالی عمل نکنند.
استراتژی متنوع سازی یک روش مدیریت ریسک است که انواع مختلفی از سرمایه گذاری ها را در یک پرتفوی ترکیب می‌کند. منطق پشت این روش بیان می‌کند که مجموعه‌ای از انواع مختلف سرمایه گذاری ها، به صورت معمول، سود بالاتری تولید خواهد کرد و ریسک کمتری از هر سرمایه گذاری در یک پرتفوی به همراه خواهد داشت.
متنوع سازی و عملکرد
از آنجا که بیشتر شرکت های بزرگ دنیا، امروزه دست به متنوع سازی زده‌اند، و با توجه به این که گاهی اوقات متنوع سازی ممکن است در منافع شخصی خود مدیریت باشد، بسیاری از دانشمندان و سیاست‌گذاران سعی می‌کنند تا اثبات کنند که آیا شرکت‌های متنوع واقعاً بهتر از شرکت‌های دیگر عمل می‌کنند یا متنوع سازی پرتفوی خیر.
تحقیقات مختلف درباره متنوع سازی، برخی مزایای عملکرد را نشان می‌دهند، مثلاً برخی شرکت‌های دارای متنوع سازی همگون بهتر از شرکت‌های تخصصی در یک زمینه و شرکت‌های دارای متنوع سازی ناهمگون عمل می‌کنند.
به عبارت دیگر، رابطه متنوع سازی-عملکرد از یک الگوی یو(U) شکل معکوس ( مطابق تصویر پیوست شده) تبعیت می‌کند. این نشان میدهد که متنوع سازی تا حدی خوب است، اما نه زیاد.
البته، این نتایج درباره عملکرد بر اساس میانگین‌های آماری است. برخی از استراتژی‌های متنوعسازی همگون شکست می‌خورند، مثلاً ادغام عمودی خودروسازها، در حالی که برخی اختلاطی‌ها موفق می‌شوند، مثلاً برکشایر هاثوی.
مطالعات عملکرد نشان می‌دهند که اگرچه به طور میانگین، متنوع سازی همگون نتایج بهتری از ناهمگون ارائه میدهد، اما هر استراتژی متنوعسازی مستلزم در نظر گرفتن نقاط قوت به خصوص آن میباشد.
متنوعسازی شرکتی
فرهنگ آکسفورد واژه تنوع (Diversification) را چنین تعریف می کند:
(در مورد بنگاه ها) یعنی گسترش یا تغییر طیف محصولات، حوزه فعالیت یا مانند آنها، به منظور کاهش وابستگی بنگاه به یک بازار خاص و مانند آن.
مفهوم متنوع سازی بستگی به تفسیر ذهنی از بازار جدید یا محصول جدید دارد که باید درک مشتریان به جای مدیران را از آن بازار یا محصول منعکس کند، در واقع محصولات منجر به ایجاد یا تحریک بازارهای جدید می شوند و بازارهای جدید نوآوری محصول را ارتقا می دهند.
در این مطلب استراتژی متنوع سازی تجاری و متنوع سازی جغرافیایی به عنوان دو معیار برای اندازه گیری متنوع سازی شرکتی در نظر گرفته می شوند.
متنوع سازی تجاری
در متنوع سازی تجاری شرکت از نظر فعالیت دارای تنوع بوده و در دو یا چند بخش مختلف از بازار فعالیت می کند و هر قسمت تجاری جزیی قابل تفکیک از واحد تجاری است که یک محصول یا خدمت یا گروهی از محصولات یا خدمات مرتبط را ارائه می کند و دارای مخاطره و بازده ای متفاوت از سایر قسمت های واحد تجاری است.
متنوع سازی جغرافیایی
در متنوع سازی جغرافیایی شرکت دارای شعب گوناگون بوده و در شهرها و کشورهای مختلف فعالیت می کنند. در واقع هر قسمت جغرافیایی جزیی قابل تفکیک از واحد تجاری است که به متنوع سازی پرتفوی ارائه محصولات یا خدمات در منطقه جغرافیایی مشخصی مشتمل بر یک منطقه یا مناطق جغرافیایی دیگر اشتغال دارد و دارای مخاطره یا بازده ای متفاوت از اجزایی است که در سایر مناطق جغرافیایی فعالیت می‌کند.
دیدگاه شما